सुन्दरीजलमा छांगारोहण

काठमाडौं नजिकै रहेको शिवपुरी नागार्जुन राष्ट्रिय निकुञ्जको प्रवेश टिकट लिएर सुन्दरीजलमा उक्लियौं। सुन्दरीजलको रमणीय वातावरणको दृश्यावलोकन गर्न हामी बिहानै यात्रा सुरु भयो। हामीले स्यालमती खोलाको बारेमा सुनेको थियौं र सोही अनुसार स्यालमती खोला खोज्दै जंगलको बाटो समायौं। जंगलको बाटो उकालो लाग्यो। साथीहरूको समूह रमाइलो गर्दै अघि बढिरहेको थियो, तर मेरो मनमा एउटा रहस्यपूर्ण आकर्षण थियो – स्यालमती खोलाबाट निस्किएको झरना।

त्यो झरना जंगलको बीचमा एकान्तमा शान्त बहिरहेको जस्तो लाग्थ्यो। हामी संग साथै हिंडेका साथीहरू फोटो खिच्दै रमाउंदै अगाडि बढ्दै थियो। हामीलाई भने त्यो झरनाको नजिकै पुग्दा, त्यसको सफा पानीको आवाजले एक किसिमको अद्भुत संगीत दिए जस्तै आभास भयो। म निकै उत्साहित थिएँ, त्यहाँको झरनामा छांगारोहण गर्न सकिने कुरा सुनेको थिएं। साथीहरूले मलाई चेतावनी दिए, “छांगा र ढुंगा चिप्लो छ, खतरनाक छ,” तर म त्यो रोमाञ्चक चुनौतीलाई टार्न सक्दिनथेँ।

म झरनाको छेउ पुगें। मलाई साथीले सहयोग गरेर छांगारोहणको लागि चाहिने डोरी, हेल्मेट, कम्मरमा लगाउने जुमर र अरु आवश्यक सामानहरु सहित पानीमा लगाउने ड्रेस लगाएर रेडि भयौं। साथीले छांगारोहणमा हुन सक्ने खतरा बारे जानकारी गराइदियो। 

हामीलाई ब्रीफिङ गरिसके पछि हामी झरनामा खेल्न गयौं। पानीका छिटाहरू अनुहारमा परिरह्यो, अनि म पहिलो ढुंगामा पाइला राखेँ। सुरुवाती केही पाइला सजिलो थियो, तर झरनामा ओर्लंदै जाँदा ढुंगाहरू चिप्लो हुँदै गएका थिए। पानीको बहावले गर्दा म एकपल्ट चिप्लिएँ, तर मेरो हातले बलियो गरी समातेको डोरीले मलाई तल झर्न दिएन।

पानी बाक्लिंदै जाँदा पानीले जोडदार मेरो अनुहारमा हिर्काउंदै थियो। निरंतरता पानीले हिर्काउंदा म निकै थाकिसकेको थिएँ, तर झरनाको भित्र भित्र पुग्दाको क्षणले सबै थकान बिर्साई दियो। 

माथिबाट तल हेर्दा, झरनाले स्यालमती खोलासम्मको यात्रा गरिरहेको देख्न सकिन्थ्यो। त्यो दृश्य स्वप्निल र रोमान्चित लाग्यो। शीतल पानीको ठण्डा स्पर्शले मलाई झन् ताजगी प्रदान गर्यो।

साथीहरू तलबाट हेरिरहेका थिए, ताली बजाउँदै उत्साहित गरिरहेका थिए। त्यो क्षण, स्यालमती झरनाको टुप्पाबाट ओर्लिएर, पोखरीसम्म आईपुग्दा मैले प्रकृतिको शक्तिलाई महसुस गरेँ र त्यही रोमाञ्चक क्षणले मेरो साहसिक यात्रा सफल बनायो। अस्तु।