ग्वांग्रे फंसेछ।

एक जना बेपारीले अस्तिन फुर्ति फार्ती गरेर ग्वांग्रे संग काम लियो। पैसाको चिन्ता नगर्नुस। तपाईंको पैसा कम्पनीले दिएन भने मेरो खल्तिबाटै दिन्छु भन्यो। ग्वांग्रे न थहरियो, पत्याइ दियो। चार महिना मरिमेटी काम गर्दियो। काम फत्ते भयो। अनि अब पारिश्रमिक दिनु परो साउजी भनेर कुरा निकाल्दा अलिक दिन पर्खनुस भन्यो।

ग्वांग्रेले पनि पैसा दिई हाल्छ नि भनेर बीच बीचमा पैसाको कुरा पनि गरेन। काम सकेर एक महिना बित्यो, पैसा आएन, दुई महिना बित्यो पैसा आएन। अनि साउजीलाई सम्झाउन फोन गर्‍यो, अलिक समस्या परेको छ। तपाईको पैसा कहाँ जान्छ र भन्यो। ग्वांग्रेले पत्यायो। 

अब त अति नै भयो, अनि तनाब भयो भनेर ग्वांग्रेल फोन गर्न थाल्यो, फोनको जवाफ आएन, बिस्तारै बिस्तारै फोन उठ्न छाड्यो। फुर्ती फार्ती लगाउने साउजीले त्यति जाबो पैसाको लागि रात दिन फोन किन गर्छ होला। त्यस्को पैसा खाएर भाग्छु र मेरो काठमाडौंमा यत्रो सम्पत्ति छ। हैरान पार्छ भनेर अझै अरुलाई फुर्ती लाउंदै हिंडेको छ भन्ने ग्वांग्रेले थाहा पाए पनि के गर्ने र गन गन गर्ने त हो नि भनेर च्या पसलमा ग्राहकहरुलाई सुनाउंदै रैछ। काँ फसेछ ग्वांग्रे? अहिले टाउको समातेर बसेछ रे!

ए पैसावाला साउजी! ग्वांग्रेको कामको पैसा त दिनु परो नि! अस्तु।