साइको बाजे

पुन्टेको बाजे असाध्यै शंकालु छ। अनि अलि बढी नै साइको पनि रेछ। अस्ति पुन्टेको बाजेले रातभरि खोक्दै थियो। राति पुन्टेले अस्पतालमा जाने कि बाजे? भन्यो। 

बाजे: पर्दैन, अलि चिसो लागेको छ। कफ आइरा छ। म संग भाको बैधको ओखती खाएर सुतुम्ला। ठिक भै हाल्छ।

पुन्टे: लौ त लौ! जे भए पनि भोलि अस्पतालमा जानु पर्छ है बाजे!

बाजे: तेरो दिदीले ओखती जानेको छ, किनेर ल्या न! किन अस्पतालमा जानु पर्ने? 

पुन्टे: तेसो होइन! मैले नाम लेखाम्ला, भोलि त अस्पतालमा नै जाने हो।

बाजे: ल तंलाई जे मन लाग्छ गर!

भोलि पल्ट

अस्पतालमा डाक्टर जचाउंदा बाजेलाई निमोनियां भएको समाचार मात्रै के भनेको थियो, बाजेलाई ज्वरो आउन थाल्यो।

पुन्टे: बाजे लापरबाही नगर्नुस है, तपाईंलाई निमोनियाँ भाको छ।

बाजे: ए..! त्यै त मलाई ज्वरो आएको जस्तो भा छ। थकाइ पनि लाइरा छ। जाडो जाडो भाछ।

बाजेले स्विटर अनि ज्याकेट लगाएर बस्नुभो। पुन्टे छ्क्क परो।

पुन्टे: बाजे ! निमोनियाँ भन्ने बित्तिकै ज्वरो त आउंदैन नि। अस्ति भएको रे, अनि आज ज्वरो आउँछ? अनि डाक्टरले एन्टिबायोटिक चलाइ सके पछि त ज्वरो स्वरो आउंदैन भन्थ्यो त।

बाजे: भनेर हुन्छ, मलाई ज्वरो आको जस्तो भा छ।

पुन्टे: तेसो भए थर्मामिटर राखेर हेर्नुस त? 

ज्वरो नापेर हेर्दा ९८° मात्रै रेछ। बाजेले थर्मामिटर नै पो बिग्रेको होला भन्नुभो। अस्तु।