गफै त हो, ग्वांग्रे धेरै दिन पछि च्या पसलाँ देखा पर्यो अनि सबैले, के छ ग्वांग्रे? कता हराइस? तेरो अनुपस्थित खड्कियो नि यार! भनेको सुन्दा, ग्वांग्रे दंग पर्यो। ओहो! मान्छेहरुले ग्वांग्रेलाई मिस गर्दो रैछ।
अनि ग्वांग्रेले गफ दिन थाल्यो। के गर्नु यार! कति ब्यस्त भइयो? कति? तिमीहरूलाई के थाहा? मैले पनि तिमीहरूलाई मिस गरें नि।
आजकाल तालिम दिन थालिरा छु। यो मास्टरहरुले हर्ताल गर्न थाल्यो, के गर्ने भनेर ठुल्ठुला नेताहरु आए, अनि के गर्ने? सिकाई दिनै पर्यो। त्यै काम सिकाउन तालिमेहरु खोज्दा खोज्दै दिन गएको थाहै भएन।
कुरा मिल्यो त?
के मिल्नु? यस्सो मिटिङ गरे जस्तो गर्नु, सहमति गरे जस्तो गर्नु, कार्यान्वयन नगरे भै हाल्यो नि! यति सानो तिनो कुरा नि मैले सिकाउन पर्छ? भनेर पठाई दिएं। खोइ त्यस्तै गरेछन, क्यारे! दुई चार जनालाई यस्सो मिलाए भै हाल्यो नि। चुप लागि हाल्छन नि भन्देको थिएं। त्यसै गरेछन क्यारे!
यो देशमा काण्ड मच्चिन थाले पछि मेरो काम नि बढ्छ। नेताहरु सबै कुरा मिलाउन नसके पछि मेरो आंगनमा भिख माग्न आए झैं सित्तैमा सल्लाह माग्न आउंछन क्यारे, के गर्ने? दिनै परो। तर मेरो सल्लाह अन्सार चैं कै काम गर्दैनन् ।
किन आउंछन त नेता? तं काँ भन्लास! हैन! मेरो त जंक्सन हो नि! सब नेता, फेताहरु काम नपाए पछि, यै ठाममा च्या खान आउंछन अनि नानाथरीका कुरा काट्छन। मैले नि सुनेको हुन्छु। मेरो कुरा उन्हरुलाई मिल्छ रे भन्छन। आफुलाई त गफै त हो जस्तो लाग्छ। भन्दिन्छु। सुन्ने ले सुन्छन, चाहिने ले लिन्छन, नचाहने ले गाली गलौज गरेर हावा गफ दियो भन्छन। मलाई बाल मतलब! गफै त हो!
#ग्वांग्रेकोगफ
No comments:
Post a Comment