Fashion Show

#FashionShow pic.twitter.com/bMnAO6Mbvn

— Vinaya Shakya (@vinayashakya) December 19, 2016

Mountain Flight in Nepal

Mountain view from Mountain flight 

Office Bullying Case 2

Cyber harassment: Virtual Molestation

(An excerpt from a female receptionist)

I am working in a hotel reception, it is my first week of my new job. I am still in teen age and I have just completed my 12^th standard. I need this job to support my family and raise my siblings. I am the first child of family. My parents have raised me to this level even in hard time of their life. We are well to do family but not have sophisticated life.

First few days of my work went smoothly. I was guided by my boss, regarding my duties and discipline. I was learning the information that I need to communicate to my clients and travel agents. My work does not limit to my office premises, I need to visit different offices, travel agents, trekking agents, rafting agents for marketing.

During visit I need to pass on my mobile numbers and my social network identity to communicate the information in good faith. After few days, I started getting messages from one of my clients. I took it as my normal business and replied without delay. But it was not. I got non business related post in my wall, notification even in late night, mid night and early in the morning as if he is my boyfriend. Disgusting. Totally Cyber harassment.

I stopped replying. But he started calling in messengers during my office hour, off hour without any relation to hotel reservation and business. And offered me to have a date and a luncheon.

Confusion:

I don’t know what to do next. Shall I report to my parents or my boss or my colleague? What will they think? They might see my mistake of providing my contact mobile numbers or social network identity without knowing their intention. I might be in wrong position. I might get scolded if I show these chats to my family. I might be treated as character less girl.

Conclusion:

I shared this case to my teacher, who used to teach us regarding such harassment. He said it is virtual molestation.

Precaution:

1. Report to your parents, co-worker or boss.
2. Discourage such communication.
3. Lodge complaint to police in case of extreme.

Office Bullying Case 1

Office bullying is a physical or mental harassment in the office. I am presenting a series of office harassments in blog. These articles are based on harassment experienced and shared by my friends, families, co-workers, seniors and juniors in different organizations. 

All are requested to be alert from such bullying in office premises.
Please take care. (Names are not disclosed for security reason)

Mental harassment:

I did not feel that I was bullied by my boss, when I was working in one of Airline Company as a senior manager, long back. My so called General Manager, who was younger than me in age and in academic degree got inferiority complex, which I could not notice till I realize, that became late.

Being a senior manager, I used to work on my own decision for the best of the company profit. I introduced competitive airfare to fill the aircraft, which had no passenger two way for long period. I had tried my best to use media marketing and advertisement in sustainable way.

He used to call me at his office with or without reason and gives me lot of work load so that I could fail in the performing all his dead lines. He tried to find out number of mistakes and kept doing as if I was a victim in that office. He thought that I could not survive once I get rid of this job. He literally thought that I need that job in any way and I will not quit because I had no alternatives. He shouts like anything that I had made a great loss to the company, though I did not. He never gave me a credit to my successful performance that I had taken decision for the best of my company. He forgot that he was also an employee of the same company and treated like the owner of the company.

I cared the damn, that I was employed by the company and I needed to work hard for the company. After some time he started yelling at me in front of my colleagues too. This happened to my immediate bosses and others co-workers. He used to pass critical comments on my work during meeting and public places, which I could not tolerate. This created mental stress and I got symptoms of depression, which I could not notice. 

First I tried to ignore such activities thinking that he might be right and I might be wrong. It got worse when I was reprimanded without any reason. Doing right became wrong in all my decision. When I said right, he was against me. When I said wrong and that will hamper the company, he took opposite decision and made me feel bad in front of my staffs. I could not tolerate the limit. Total Mental harassment.

One day, I challenged my so called boss (Still I never thought him as my boss: Stupid Boss), that if he could kick me out from the job, try it. I warned him that I could leave at any time as per my wish and he could not penalize me. After few months I quit the job and got international job, where I found freedom to decide on my own. There was no environment to continue my job. Full of office bullying.

Social Media Marketing

Social Media Marketing from Vinaya Shakya

Jalaima Paryo Facebook le By Shiva Pariyar Ft. Akesha Bista - Official V...

पर्यटनका सनसनी समाचार

नेपालका पर्यटन समाचारहरुले संसारमा कति सम्म असर गर्छ भन्ने हेक्का समेत नराखी सनसनी पूर्ण समाचार सम्प्रेषण गर्ने सम्बन्धित पत्रकारहरुलाई सम्बोधन गर्ने लक्ष्य लिएर यो लेख लेख्ने जमर्को गरेको छु | हुन त मैले कुनै पत्रकारिता सम्बन्धित तालिम लिएको छैन तर पर्यटनको मर्म भने बुझेको छु है साथीहरु ! कृपया माइण्ड नगर्नु होला |

पर्यटनको मर्म नबुझीकन पर्यटन पत्रकार भनेर हिड्ने पत्रकारहरुले पीत पत्रकारिता नगरोस भन्ने भावनालाई मध्यनजर गरेर मैले जाने बुझेका कुराहरु शेयर गर्न खोजेको मात्रै हो |

कतिपय पत्रकारहरुले हट न्यूज ब्रेक गर्ने नाममा वास्तविकता नै नबुझी झ्याप्पै समाचार फ्लास गरि दिने गर्नाले पर्यटन ब्यबसायमा नराम्रो संग असर गरेको मैले बिगत देखि नै अनुभव गरेको छु | बिगतमा कतिपय व्यावसायिक घरानाहरु संग आबद्धता भएको बेलामा मैल खुलेर बिरोध गर्न नमिल्ने हुँदा चुपचाप बस्न परेको बाध्यता पनि थियो | अहिले परिस्थिति फरक परेको छ |

प्राबिधिक कुराको ज्ञान पटक्कै नहुनाले र अध्ययनमा चासो पनि राख्न नसकेका पत्रुकारहरुले गर्दा नै बास्तबिक पर्यटन पत्रकारहरु समेतलाई बद्नाम हुन परेको छ | भर्खरको उदाहरण यस्तो छ:

हालै एउटा केबलकार प्राबिधिक कारणले केहि समय रोकिन गएको समाचार आयो | यति सनसनी पूर्ण थियो कि मानौ त्यो केबलकार कामै नलाग्ने, संचालकहरु सबै ठग, निकम्मा, ज्यानमारा जस्तै नै गरेर चित्रण गरियो |

म आफै त त्यो स्थानमा थिएन | तर नेपालको एक विशिष्ट पर्यटन संस्था नेपाल एस्सोसियसन अफ टुर एण्ड ट्राभल एजेन्ट्सका अध्यक्ष मधुसुदन आचार्य चाहिं हुनु हुदो रहेछ | पर्यटनमा मेरो पनि सरोकार रहेकोले त्यो समाचारलाई मैले पनि शेयर गरेको थिएं | संचालकहरुको पनि ध्यान जाओस र सिघ्र सुधार गरोस भन्ने शुद्ध मनसायले |

तर NATTA का अध्यक्षज्यूले मेरो शेयरमा त्यो समाचार अतिशयोक्ति रुपले प्रेषित गरीएको भन्ने खबर बुझ्दा, समाचारदाता प्रति खेद प्रकट गर्न मन लाग्यो र दिक्क पनि लाग्यो | समाचार लेख्ने पत्रकारले खबरिवालाको मात्र हवाला दिएर लेखे जस्तो लाग्यो | कमसेकम ब्यबस्थापनको भनाइ पनि सकारात्मंक हिसाबमा राम्ररी महत्वका साथ लेखि दिएको भए राम्रो हुन्थ्यो | एकोहोरो ग्राहकको मात्रै कुरा लेखेर सनसनी फैलाउदा एकछिन त मजा आउला तर कालान्तर सम्म त्यो प्रडक्टमा असर हुनुको साथै त्यसको बिश्वसनियतामा मात्र होइन खबर छाप्ने पत्रिका माथि पनि प्रश्न मात्र उठ्छ | समाधान भने हुँदैन | एक पटकको डर संधैको डर भई प्रकट हुन्छ | त्यसैले समस्या मात्र होइन समाधानका उपाय पनि लेखेर पर्यटनको मर्म र पत्रकारिता धर्म निभाउन पनि प्रयास गर्ने कि?

जय पर्यटन !

भवतु सब्ब मङ्गलम | अस्तु |

Branding

"Yes ! we need brand. But we do have already established brand." said a pioneer hotelier in Nepal. I was surprised. To establish a brand, you need a continuous effort in branding and it should not be stopped as far as I understand. Having good brand today does not mean that you will have it always in future too. In today's competitive market you should go with the latest technology. Lot of yesterday's brand disappeared now a days due to their incompatible reviews on their own brands. Similarly, we see lot of brands have merged in big brands and come up with new brands.

So, we should be very careful for continuous brand building with strong message or tagline or statements and image, logo, color, font etc which should be carried out in each and every promotional materials, no matter whether it is audio, visual or printed material. You, and your staff should understand the value of your brand and talk in same line without hesitation, with pride.

Lots of corporates have started contracting brand ambassadors for some period, but they are just for their pride. And I see lot of brand ambassadors are unaware of their brand duty for the company. Wearing a T-shirt for few days is not branding. 

Anyway, have fun with your brand and feel proud with your brand.

Happy branding.

Street Shop

Machhindranath Jatra

Machhindranath Jatra, Lalitpur, Nepal from Vinaya Shakya

कुखुरा चोर काका

आज धेरै दिन पछि मैले चिनेको काकाको याद आएको छ | काठमाडौंको डल्लु तिर एक जना मानिस कुखुराको पछि पछि दौडिरहेको देखे पछि त्यो काकाको सम्झना आयो | त्यो दृश्य र मैले देखेको, भोगेको काकाको अवस्था संग सायद मिल्दो जुल्दो भए पनि वास्तविकता फरक हुन सक्छ | त्यो मानिसले कुखुरा समाउन गएको सन्दर्भ र मेरो त्यो काकाले कुखुरा भेट्टाउन गएको सन्दर्भ फरक हुन सक्छ | 

सन्दर्भ आज भन्दा करिब ४० बर्ष अगाडिको हो | त्यसबेला देखी त्यो काका सम्पर्कमा छैन | कहिले कहिले काहिँ आफ्नो घरमा पुग्छ भन्ने सुन्नमा आउँछ, तर बस्ने गरेको पनि छैन भन्छन |  

त्यो काका कसैको घरमा जाँदा, घरपतिले सबैभन्दा पहिले आफ्नो कुखुराको खोरको ढोका लगाउन जानु हुन्थ्यो | म भने बाल सुलभ, छक्क पर्थें | काका कसैको घर जाने र कुखुरा खोर थुन्ने सन्दर्भको तादात्म्यता के हो भनेर ? तर सोध्ने आँट आउदैनथ्यो | सोध्यो भने, जान्ने तँलाई केको चासो ? भन्ने जवाफ आउंथ्यो | तेस्तै हाम्रो घरमा पनि हुन्थ्यो |  मेरो दिमागमा त्यो काका र कुखुराको सम्बन्ध के रहेछ अनुसन्धानको बिषय रह्यो | 

जब जब त्यो काका म्याराथुनमा भाग लिएको जस्तो दौडी दौडी भाग्ने गर्थ्यो, प्राय सबैले आ-आफ्नो कुखुरा खोरको निरीक्षण गर्ने गर्थ्यो | कुखुरा साबित छ भने, ए ....मेरो होइन रहेछ भन्थ्यो | मैले चै अझै बुझेको थिएन | एक दिन मेरो घरबाट पनि कुखुरा हरायो र त्यो काका हाम्रै अगाडी बाट भागेको पनि देख्यौं | हातमा त केहि देखेनौ तर पेट भने फुलेको जस्तो देखें | केहि नभाको काकाको पेट दुखेर, झट्ट घर गाको होला भन्ठानेको त काकाले हाम्रो घरको कुखुराको सिकार पो गरेका रहेछन | काका आफ्नै घरमा गएको हाम्ले देखेकोले काकाको घरमा निक्कै खोज तलास गर्यो, तर काका भेट्टिएन | घरको कुना काप्चा खाटको वरपर सबै तिर हेरे | काका भेट्टिएन | 

सबैजना निरास | सबै फर्के, आ-आफ्नो घर | मलाई भने निक्कै खुल्दुली लाग्यो, अचम्म पनि लाग्यो, त्यो घर भित्र गएको देखें, निस्केको देखेन, तर कसैले भेटेन | सबै जना आ आफ्नो घर गए पनि म चाहिं तेत्तिकै त्यो घर मा नै बसी रहें, खाट नजिकै | एकछिनमा काकाले लामो सास फेरे जस्तो लाग्यो| यताउता  हेरें, खाटमुनि कपडाको पोकोको पछाडि डल्लो परेर लुकेको रहेछ| हाम्रो कुखुरा त काकाकै पेटमा निस्सासिएर स्वर्गबास भइसकेको रहेछ | बल्ल थाहा पाएँ काकाको दौड, कुखुरा हराउने सम्बन्ध|

केहि समय पछि खबर आयो, त्यो काका नै हरायो | 

काका हराउनु र कुखुरा नहाराउनु भए पछि बल्ल मैले भेउ पाएँ | काका त कुखुरा चोर पो रहेछ | अस्तु |

Time for adventure

Happy New Year 2073 BS

Belief

Canyoning in Sundarijal

Last minute checklist for tour operation

Do you check and recheck when you have to do lot of things to do on your job list? I have compiled some check lists for staff briefing for tour operators. I believe most of you have a habit of follow up and cross check.

1. Itinerary & brochure
2. Visa on arrival or in advance
3. Reconfirmation of transfer, Hotel, Guide name & Contact no. of Driver
4. Khada or flowers to welcome guests
5. Sightseeing & activities schedule
6. Name list of group
7. Meals Halal? Beef? Pork? Local, Newari, Nepali
8. Tips regulation
9. Weather & clothing
10. Electricity & power supply round pin or minus pin
11. Hot & Cold Water supply
12. Availability of free & pay Wifi
13. Emergency contact address and telephone number
14. Last minute arrangement in case of emergency
15. Sim card, data card, code +977 Std code local no. economy call during night
16. Smiling faces, waiving hands
17. Greeting Namaste !
18. Room booking for guide,
19. Any alteration, changes & adjustment will cost to guest Or own.
20. Advance for Entrance fee.
21. Feedback form
22. Code of conduct 

23. Torch

24. Sun cream

25. Acceptance of Master, VISA, American Express Credit cards

Best of luck.

Vinaya Shakya
Travel Consultant
Tripitak Holidays

Adventure Picnic

Be Happy !!!

Be Happy!!!

मोटरसाइकल र म

न आत्तिनु न साउजी ! अलिकति डोर्‍याउन पर्‍यो भनेर किन आत्तिएको?

किन न आत्तिनु नि ! घण्टौ हुन लाग्यो, डोर्‍याएको डोर्‍याई छु । मोटरसाइकल !

हा हा ...! मैले यत्रो बर्ष सम्म तिमीलाई बोकेको बोकै छु बिर्स्यौ ? अहिले बल्ल बल्ल भारतको बलमा मलाई दोर्‍याउन पाएका छौ । तिम्रो अहो भाग्य हो, मलाई बोक्न पाउनु ! सन्सारको जुनसुकै ठाँउमा गए पनि मलाई बोक्न पाम भनेर भगवान संग प्रार्थना गरे पनि पाउन्नौ है ! नेपालमा जन्मेको भएर तिमी भाग्यमानी भयौ ! मलाई डोर्‍याउन पायौ। बुझ्यौ ? कुरा गर्छ !

हैन ए मो.सा. ! पेट्रोल पनि कति खान सकेको ? यस्तो अभावमा । अरु बेला भन्दा अहिले यो गाह्रो भएको बेलामा कम पेट्रोलले धेरै गुड्न पनि जान्नु पर्छ नि । रक्सी खा जस्तै खान्छौ त ! खन्चुवा मो.सा.।

यो लाइनमा लाग्दा तिमी साउजीलाई गाह्रो भए पनि म मो.सा. लाई त ठिकै लाग्छ है !  उ त्यो Deo, Aviator स्कूटर मैयाको पछि पछि लागेका Pulsar, Unicorn का ठीटाहरुको चालामाला हेर्दाहेर्दै रमाइलो लाग्छ ।

साझको छ बजिसकेछ ।

एक घण्टा भैसक्यो ! पम्पको नाक मुख देख्न पा छैन । पेट्रोल त दिए जस्तै छ । तर किन हो लाइन चै बिस्तारै चलेको छ ठ्याक्कै हलचल नभाको चै हैन ।

ओ दाइ ! ओ दाइ ! तपाईंको बाइकमा आगो लाग्यो। पछाडी बाट आवाज आयो । फर्केर हेर्दा मेरो बाइक भन्दा दुइटा बाइक पछाडीको बाइकमा आगो बलि रहेको थियो। हत्तपत्त चाबी निकाल्यो ।

हामी लाइनमा बसेकाहरुको भने सात्तोपुत्लो गयो । पड्केको भए हामी सबै झ्वाम, सोत्तरै ।
आम्मामा ! सोच्दै मुटुको धड्कन बढछ ।
संगैको ढलबाट आएका दुर्गन्ध र भुसुनाले नाकको प्वालमै आक्रमण गर्‍यो । तर के गर्नु ! सहेरै बस्नु पर्‍यो । यस्तो अप्ठ्यारो परेको बेला जाबो भुसुनाले पनि हेप्नु हेप्दो रहेछ ।
उफ ! फेरि आखामा आक्रमण । डुङ्डुङ गन्हाएर दिक्क पारी सक्यो ।

लौ ! अब खाना खान गएम है ! एक घण्टामा फर्किन्छम । सूचना आयो । भर्खर बेलुकीको सात मात्रै बजेको रहेछ । हामीले भने पम्पको गेटको दर्शन गर्न चै पाएम । सूचना सुने पछी लाइनमा रहेकाहरुको दिमाग खराब भयो । गेटैमा आएर मोरोहरु खाना खान गएम भन्दियो । हाम्रो केहि चल्ने वाला छैन । लाइनमा बसेकाहरु  यताउता लागेको मौकामा घुसपैठ भै हालेछ । आज पनि चार पाँच ओटा बाइक बिच बिचमा घुसेछ । झेल्ला गर्नेहरुको पनि संगठन छ कि क्या हो । नेपाल झेल्ली संगठन हो कि संघ हो । जे होस अरुलाई मारेर आफू दङ्ग पर्ने कुलङघारहरु !! थुक्क बुद्दी !

एउटालाई निक्कै च्यापेछ क्यारे । भित्ता तिर फर्केर तुर्क्याएछ । अँध्यारोको फाइदा । बाटोमा नागबेली आकार आयो ।

के हो भाइ ? जहाँ पायो त्यहीँ पाइखाना त बनाउन भएन नि !

के गर्नु दाइ ! पेट्रोल पम्पमा जुनबेला पायो तै बेलामा गेट खोल्ने बन्द गर्न मिल्ने । मैले चै प्राकृतिक पेट्रोल चै फ्याक्न नमिल्ने ? आयो त के गर्ने ? पाइखानाको ब्यबस्था पनि त छैन नि पम्प वरपर । यो हाम्रै देश त हो नि सिङ्गापुर हो र ? यहाँ जस्ले जे गरे पनि हुन्छ । मैले पनि गरे । ढुक्क संग गरे । आफुलाई त आनन्द आयो । पेट्रोल नपाए पनि केही छैन । अस्तु ।

गोबरमेन्ट

बिदेशी: अरे काठमाडौंमे कति आवर लोडसेडिङ हुन्छ ?
नेपाली: कति भन्नु खै , बत्ति गा को गइ हुन्छ |
बिदेशी: अनि पब्लिकले के भन्छ?
नेपाली: के भन्नु नि ! कति बेला बत्ति आउँछ भनेर लोडसेडिङको टेबुल हेरेर बस्छ |
बिदेशी: अनि नेपालको गोबरमेन्ट ले के गर्छ त?
नेपाली: गभरमेंट भएको भए त काम गर्छ होला | तर हाम्रो देशमा तपाइले भने जस्तै गोबरमेन्ट  भएकोले कहिले समस्या सुल्झाउने भनेर सोचेर बस्छ | काम कैले गर्ने भनेर सल्लाह मात्रै गरेर बस्छ | सहमति हुनु पर्छ भनेर भन्छ | अब सहमति हुन लाग्यो भनेर जनता छक्याएर बस्छ | त्यो सब हामीलाई पनि अब रमाइलो लाग्न थालेको छ | किन भने यो गभरमेन्ट होइन फ्यूज गाको बत्ति जस्तै लोडसेडिङको गोबरमेन्ट नै हो |
#वाक्कदिक्कहाक्कथुक्क

गज्जब छ बा २ !

मेरो घरको आगनमा एक जना मानिस तहल्दै थियो । के हो ? भनेर त्यो मानिसको ध्यान आकर्षण गर्ने जमर्को गरियो ।

मेरो कम्पनीको साइन बोर्ड हेरेर त्यो मान्छेलाई दया जागेछ । बिचरा ! यस्तो कुनामा रहेको कम्पनीको प्रबर्द्धन गरिदिनु पर्‍यो । अहिले यस्तो अनिकाल परेको समयमा आफुले पनि काम पाउने आर्काको पैसामा घुम्न पनि पाउने भन्ने मनसाय आएछ ।

खास के काम गर्नु हुन्छ ? मैले सोधेँ ।

पाहुना: मार्केटिङ ।

ए ! अनि कस्तो टाइपको मार्केटिङ गर्नु हुन्छ नि?

पाहुना: म बिदेशमा रहेको University मा मार्केटिङ गर्छु।

म पनि एकदम Excited. अनि कुन University मा जानु हुन्छ त ?

पाहुना: म सबै टाइपको University मा जान्छु यो त्यो भन्ने चै छैन । Singapore, Malaysia, Thailand, South east सबै तिर मेरो चिनजान छ ।

कुनै एउटा University को नाम भन्नुस न त !

पाहुना : त्यो चै यही नै भन्ने छैन । तपाईंले टिकट दिनुस म Singapore को सबै University मा मार्केटिङ गरिदिन्छु ।

मलाई मनमनै डाको छाडेर रुने कि दात निकालेर हास्ने कि भयो। चिन्नु न जान्नु त्यो बटुवालाई मैले के भनेर टिकट दिने? किन दिने? न त्यो मनुष्यलाई मैले चिनेको, न त नाता परेको। न आमा पट्टीको न त बाउ पट्टीको। तर त्यो मान्छेको मानसिकतालाई चै मैले माने ।

मैले कत्रो कत्रो कम्पनीमा काम गर्दा त माग्न नसकेको बिदेश यात्राको टिकट, त्यो बटुवाले एक पल मै म संग माग्यो ।

गज्जब छ बा ।

यमराजको बहान

पर्यटक : तिम्रो देशमा गाई गोरुलाई पूजा गर्छ । तर राङ्गोको मासु चै खान्छ । किन ?

नेपाली : राङ्गो यमराजको बहान हो । अर्थात् यमराजको गाडी हो । त्यो गाडीमा चढेर नेपाली मान्छेहरुलाई खोजी खोजी लैजान्छ । त्यो कुरा नेपालीले राम्रै संग बुझेको छ । त्यसैले त्यस्को गाडी नै काटेर खाइ दिए पछि यमराज के मा चडेर आउला ? भनेर खाइ दिएका हुन । कम्ता छन नेपालीहरु ? हामी त निक्कै बाठा छम नि यमराजलाई नै Challenge गर्ने ।

पर्यटक डङ्रङ्ग ढलेछ ।

मागी मागी छोरोको बिहे

सर मेरो छोराको बिहेमा नआइ भएन है |

कहिले ?

यही हप्तामा |

ओहो यो हप्तामा त गाह्रो पो हुने भो त | मेरो त कार्यक्रम तय भइ सकेको छ | ल तिमीलाई बधाई छ अनि तिम्रो छोरालाई पनि |

बधाई त ठिकै छ सर | तपाई नै नआउने भएपछी चै नरमाइलो लाग्यो |

किन नरमाइलो मान्नु र ! रमाइलो गरे भइ हाल्छ नि | म नै किन चाहियो र ?

सरलाई के कुरा लुकाउने र ! रमाईलो गर्न खर्च चाहियो, खर्च गर्न सर चाहियो | खासमा कुरा के भने नि, मेरो सम्धी अलि टाढाका हुन् | अलि राम्रै बन्दोबस्त गर्छु, खर्च चै मज्जाले ल्याउनु भनेथ्यो | तर आफु संग सुको पैसा छैन | 

त्यसो भए खर्च कम गर्ने । टिका टालो गरेर सिध्याए भै हाल्छ नि । किन टन टन टेन्सन लिने ।

कहाँ हुन्छ सर ! अलि अलि भाको जाड रक्सी किन्न मै सकियो, अब बुहारीलाई अलि अलि गर गहना किन्नु पर्ने, त्यसैले सरलाई सम्झेको | सर आउन नभ्याउने भए बरु म नै आउकि ?

यसलाई चै पक्कै मागी मागी छोराको बिहे भन्न ठिकै होला कि ?

अस्तु ।

पेट्रोलका कुरा

आज पेट्रोल दिने रे। लौ है दाजु छिट्टै जाम। लाइन लागम। भाइ दौडेर मोटरसाइकल लिएर पेट्रोल पम्पको लाइनमा बसे। पालो राखेको एक घण्टा पछि पो थाहा पाएछन, आज त आफ्नो पालो नै हैन रेछ। थुक्क !

हत्तपत्त दाजुलाई फोन गरेछ। ए दाजु ! आज त तपाईंको पालो पो रछ। मेरो हैन रछ। ल झत्तै आउ है! दाजु चै पालो सालो कैले आउने हैन, जैले नि लाइनमा बस्यो, रित्तै फर्कियो भाछ।

आ ...! ल ल पाउन चै पाउने नै हो भने आज आइ दिम्ला। ल! एक छिन बस्दै गर है।
आधा घण्टा पछि दाजु आइ पुग्छ।

भाइ र दाजुको भट्भटे साट्न खोज्दा पछाडि पाच पट्टीको लाइनवालाहरु कराउन आउछन। तर भाइले छाडेको ठाममा दाजु बस्ने भनेसी कुरा मिल्छ।

कुराकानी

हैन यो कुपन चै कैले दिन्छ?
खै कैले कैले। ९ बजे दिन्छ भन्ने सुन्या हो।
कति वटा दिन्छ क्यारे?
खै १००० त दिन्छ होला।
पेट्रोल कि कुपन?
१००० को पेट्रोल दिने कि १००० कुपन बाड्ने?
खोइ के खोइ के।
लाइन चै बसम क्यारे पाए लैजाम्ला नपाए फर्किम्ला।
कहाँ फर्किने कुरा गर्नु हुन्छ।
लाइन बसेसी जसरी भए नि पेट्रोल चै लानै पर्छ। झगडा गरेर भएनी, तर्साएर भएनी, थर्काएर भएनी पेट्रोल चै लानु पर्छ है। तपाईंहरु नि यत्रो दुख गरेर लाइन बसेसी तेस्सै फर्किने कुरा चै नगर्नुस है! म छु नि। मलाई सपोर्ट गर्नुस न। बाकी मैले पेट्रोल लिने काम गरि हाल्छु नि।

तीन घण्टा पछि लाइन सर्ला जस्तो गरेथ्यो, चार पाच वटा घुसपैठ भै हाल्यो।
हल्ला आयो।

आज पान सयको मात्र बाड्ने रे।
कुपन कि पेट्रोल ?
खै !
कुपन हो कि पेट्रोल हो कि। था पाए त मार्दिम!

ओहो दाइ त कस्तो बाठो, म भन्दा पछाडि हुनु हुन्थ्यो अगाडि पो आइ पुग्नु भएछ।

यस्तैमा कुपन बाड्न आयो। दाजु को भन्दा ५ जना अगाडि सम्म मात्र दियो। दाजु त हिस्स बुढी खिस्स दात भयो। नारायण भयो। आज पनि पाइएन। लौ पेट्रोल महाराज कि जय !
अस्तु।

हाम्रो नेपाल

हाम्रो देशमा आउने पर्यटकले भन्यो, कस्तो देश हो तिम्रो यार ! तिम्रो देशमा बिजुली, बत्ती, पानी केही पनि छैन?

मैले भने त्यो सबै भयो भने नेपाल आएको र तिम्रो देश गएको फरक कसरी छुट्याउने? हामी नेपाली स्वाभिमानी, प्रकृति प्रेमी हौं।

Back to nature हाम्रो concept हो।

कुनै पनि सुबिधा बिना कसरी बाच्न सकिन्छ भन्ने सिक्न नेपालमा घुम्न आउने हो। सबै सुबिधा भोग्न परे, तिम्रो देश नै छ नि।

पर्यटक: तिम्रो देशको सरकारले के गर्छ त?

मैले भने, हाम्रो तथ्यांक लिएर बस्छ। जलविद्युत, सौर्य उर्जा, बायो ग्यास, बाटो, यस्तै यस्तै कुरामा गम्भीरताका साथ सोचेर बस्छ। जनताहरुलाई के सुबिधा दिए प्राकृतिक रुपमै बाच्न सक्छ्न, पर निर्भर हुदैनन् भनेर बिचारेर बस्छन।

पर्यटक: बिचार त राम्रै रैछ।

त्यसैले त हामी हाम्रो स्वाभिमानको अभिमानमा हाम्रो सरकारलाई साथ दिई रहेका छौं नि। जति मन्त्री थपे नि, जतिसुकै घण्टा बिजुली नभए नि हामीलाई परापुर्ब कालमा हाम्रा पुर्बजहरु जसरी बाचेका थिए त्यसै गरी बाच्न सिकाएका छन। हाम्रो सरकारले ।

पर्यटक: राम्रो बडा राम्रो। अब Live Human History हेर्न नेपाल भ्रमण गर्नु पर्छ भनेर मैले प्याकेज बनाउछु है।

मैले पनि भने हुन्छ । त्यो प्याकेज मेरो कम्पनीबाट चलाम है । अस्तु ।

भवतु सब्ब मङ्गलम ।

नयाँ बर्ष २०१६

नयाँ बर्ष २०१६ (इस्वी सम्बत)  

नयाँ बर्ष त कति हो कति हाम्रो नेपालमा | तैपनि अन्तराष्ट्रिय सम्बत मनाउने भनेर अनेक नाटक गर्छौं हामी | आफ्नो संकारको अलावा कमसेकम हामीले बाहिरकै भए पनि एउटा संस्कार सिक्ने जान्ने मौका पाएका छौं | कमसेकम शुभकामना आदान प्रदान गरेर भए पनि आफन्तलाई सम्झने कामको निरन्तरता दिने गरेकै छौं | यो राम्रै लाग्छ मलाई पनि | शिष्टाचार आदान प्रदान पनि सामाजिक प्राणीको अभिन्न अंग नै हो |

सबै नयाँ बर्षहरुमा हाम्रा नेताहरुले शुभकामना दिएकै हुन्छन | खुशी लाग्छ | तर बिहान बेलुकी खाना पकाउने बेलामा ग्यास नहुँदा, नुहाउने बेलामा पानी नहुँदा, काम गर्ने बेलामा बिजुली नहुँदा, कतै जान खोज्दा सवारीसाधनमा इन्धन नहुँदा भने यो देशमा किन जन्मिए होला जस्तो पनि लाग्छ |

यति हुँदा हुँदै पनि हामीले यो देशको शासन चलाउने सरकार भन्ने के कुन्नी लाई हामीले गाली गर्न पनि सकेका छैनम | बिचरा भनेर छाडेका छम् |

लाग्छ हामी सबै जनताहरु लाटो र यो देशhका शासकहरु गांडो | भन्छन नि लाटो देशमा गांडो तन्नेरी | यो उखाने बाजेलाई ठ्याक्कै मिल्छ |

नयाँ सालमा नयाँ काम सुरुवात गर्न आधारभूत कुरा नै ब्यबस्था गर्न नसके पछि के का लागि यो प्रधान मन्त्री, छ छ जना उप प्रधानमन्त्री चाहियो ? हाम्रो अर्थतन्त्रले नै धान्न नसक्ने गरेर पाल्नु पार्ने ?

नयाँ उखान टुक्का चाहिएको छैन हामीलाई प्रधानमन्त्री ज्यू | नयाँ सोचमा काम गरोस सरकारले | 

हाम्रो शुभकामना छ सबैलाई | अस्तु | 

भवतु सब्ब मङ्गलम |