गज्जब छ बा !

पृष्ठभूमि :
एउटा कार्यालय कोठा, हाकिमको ठुलो टेबुल, संगै आर्को कुनामा पी ए  पनि छ | दुवै टेबुलमा कम्प्युटर पनि छ | हाकिमकोमा इन्टरनेट छ | पी ए को मा छैन | हाकिमलाई कम्प्युटर चलाउन पनि आउदैन तर नचलाए पनि स्वाँग पार्न भए पनि खोल्ने बन्द गर्ने सबै काम पी ए ले नै गरी दिनु पर्छ | इज्जत को सवाल छ | आउदैन भन्न पनि नमिल्ने अवस्था |

कर्मचारी : (हाकिम तिर हेर्दै ) सर ! मैले त्यो ड्राफ्ट इमेल गरेको थिएँ, हेर्नु भयो ?
हाकिम : (पी ए तिर हेर्दै ), ए त्यो इमेल  हेरेको हो ?
पी ए : (हाकिम तिर हेर्दै, नेप्रिएर) के खाएर हेर्ने नि सर ? मेरो मा इन्टरनेट नै राखी दिनु भएन !
कर्मचारी ; ए हो ! अहिले को जमानामा पनि  पी ए लाई इन्टरनेट सेवाबाट बन्चित हुँदो रहेछ ? यो त अति भएन र सर ?
हाकिम : के गर्नु ! दिनभर फेसबुक हेरेर बसिदिन्छ, काम नै गर्दैन | म बाहिर बैठकमा गयो कि त झन् के के पो हेर्दा हुन्, सुक्को काम हुँदैन |  मेरो पालो झ्याप्पै इन्टरनेटको लाइन नै काटी दिएँ | लौ जा !
खैर केहि छैन | चाहियो भने मेरोमा इमेल हेर्न मिलि हाल्छ नि | ए !  पी ए साप ! एता आएर इमेल एक पटक चेक गर्नुस त !
पी ए : (इमेल हेर्दै) खोइ मैले त देखिन नि ! फेरी एक पटक पठाम न है |
कर्मचारी : इमेल पनि पटक पटक पठाउन पर्छ र ? राम्ररी हेर्नुस न !
पी ए : (झर्किएर) तपाईले मलाई सिकाउने ? जिन्दगी जान लागि सक्यो | कति हाकिमको इमेल हेरियो, हेरियो | मलाई हेर्न न आको भन्ठानेको ? मैले छैन भने पछि छैन | ल ! न भए तपाइँ नै हेर्नुस!
कर्मचारी : ल ल मै हेरी दिन्छु | (इमेल हेर्दै) ई ! यो के त ? यो मैले पठाको इमेल होइन ? कत्ति न इमेल हेर्न जानेको जस्तै गर्दा रेछन | फटाहा रेछ हो हाकिमको पी ए त |
हाकिम : खोइ के ! खोइ  के ? मैले त सोच्नै सकिन, यस्तो फटाहा छन् भनेर | कहिले काहिँ त इमेल छ भन्थ्यो | प्रिन्ट पनि गर्थ्यो | आज के भा को कुन्नी !
कर्मचारी : गज्जब छ बा !

अस्तु !