कोरोना : सरकार कता छौ?

हेलिकप्टर चाहियो। चाहियो भने पछि चाहियो। जसरी भए पनि चाहियो। तपाईंले चिनेको छ भन्या होइन? चिनेका मान्छेहरुले गर्दिहाल्छ नि, अहिले नगरे कहिले गर्ने? चाहिएको बेलामा नभए कहिले गर्ने? लौ अहिले नै मिलाइ दिनुस। 

यसरी बिलौना गरेर पनि हेलिकप्टर पाइएन। हेलिकप्टर मात्रै होइन, अस्पतालमा पनि आइ सी यु को पनि यस्तै हालतको सामना गर्दैछौं, अहिलेको यो परिस्थिति यति नाजुक भएको छ कि चिने जानेका, भए भरका आफन्त, सर, हाकिम, डाक्टर, औषधि बिक्रेता, साथीभाईहरुलाई फोन गर्दा पनि न अस्पताल, न हेलिकप्टरको ब्यबस्था गर्न सकियो। अन्त त आफन्तजनको अकालमा देहान्त भएको देख्नु परेको छ। यो मैले मात्रै भोगेको होइन, यो देशमा आम नेपालीले पनि यस्तै भोगेका छन्। हरेक दिन अक्सिजन नपाएर, आइ सि यु नपाएर, अस्पताल सम्म पुग्न एम्बुलेन्स नपाएर, हामी नेपालीले ज्यान गुमाउनु परेको छ। 

अनि समाचार सुन्दा, यो देशमा सरकार, सत्ताको लडाइँ लड्दै छ। बिचरा सरकारलाई, कोरोनाको कहरमा ध्यान दिन पाएका छैनन्। अनि दुई हात उठाएर भन्छ, आफ्नो स्वास्थ्यको ख्याल आफै गर। न अक्सिजन ब्यबस्था गर्न सक्छ, न खोप ! अनि बन्देज पनि लगाउंछ।

 

अक्सिजन जस्तो जीवन रक्षक पनि स्वास्थ्य मन्त्रालयको अनुमति लिएर मात्रै पाउने रे! अक्सिजन खोज्ने कि मन्त्रालय धाउने कि अस्पतालमा कुरुवा बस्ने कि? आफ्नो मान्छेको ज्यान गएको टुलुटुलु हेरेर बस्ने?

हे सरकार ! तिमी कुन दुलोमा छौ? अस्पताल कागजले चल्दैन, बिरामीले अक्सिजन खोज्न तिम्रो चाकडीमा समय दिन सक्दैन। आफ्नो ज्यान बचाउन एक मुठी सास रहुन्जेल बांच्ने आस हुन्छ। यस्तो गैर जिम्मेवार सरकार हाम्लाई चाहिएन। 

चुनाबमा भोट माग्ने बेलामा जोडेका हातहरु अनि अहिले माननीय भएकाहरुले हाम्रो स्वास्थ्यको ख्याल गर्न सक्दैन भनेर हात उठाएको देख्दा यस्ता निकम्मा हुत्तिहाराहरुलाई सरकारमा बस्ने अधिकार पनि त रहन्न होला नि! कुन मुखले आफुलाई मुखिया सम्झेका छौ? 

निजी अस्पतालको मनोमानीलाई अनुगमन गरेर सरकारी अस्पताललाई राम्ररी निगरानीमा राख्न सक्यो भने अनि चिकित्सक र चिकित्सा सेवामा रहेकाहरु र औषधि बिक्रेताहरुलाई जिम्मेवार बोध गराउन प्रेरणा दिन सके अस्पताल मन्दिर हुन सक्छ। अस्तु।