पासा: हे ! काँ बाट ल्याउने? छैन पैसा सैसा। तंलाई पैसा दिने भनेको ट कुक्कुरलाई हड्दी दिने जस्तै हो। ट्यो पैला पनि टंइले लगेको पैसा जग्गा किनेर कति बर्ष पछि बेचेर बल्ल बल्ल फर्काइस, ट्यो पनि ब्याज न स्याज! तं। मुला त बेस्कन बाठ्ठो रेछस। मेरो पैसाले टेरो नाममा जग्गा किनेर मलाई ड्याक पारिस। पैला ट्यो पैसाको ब्याज फर्का अनि बिचार गरम्ला।
साथी: तं मुला पनि खत्तम नै रैछ। तं साहु भएर पो मागेको नि । कस्तो खाते जस्तो कुरा गर्या? तं संग छ र म छु। नत्र म त उहिले नै खत्तम भएर झोलीतुम्बा बोकेर काशी पुगि सक्यो होला। साथी संग पनि ब्याजको कुरा गर्छस? त्यस्सै तं मुलालाई लोभी साहु भनेको होइन रेछ। त्यो जमानाको ब्याज अहिले सम्म सम्झिराछ। म संग नि ब्याज लिन्छस? तं र म भनेको त कट्टु नलगाउंदा देखिको साथी हो। जिग्री पो हो त यार। यस्तो कुरा गर्न सुहाउंछ? कस्तो मुला रेछ!
पासा: हेर मुला! तं ले मलाई धेरै पटक बोका बनायो। अब ट म पनि टेरो संगतमा लाएर अलि बाठो भएर ल्याएको छु। तँइले जे सुकै भन अब त पैसा भएनि दिन्न, लौ जा। बेकुफ बनाउने पनि एक पटक हो र जैले नि दिई हाल्छु नि भन्याछ। एक दिनको लागि भनेर बर्ष दिन सम्म पनि नाक मुकै नदेखाएर अझ मुला र सुला भनेर मलाई नै बोका बनाउन खोज्छ। अज हेर्न! खाटे पनि भनेर ल्यायो। कटि दुख दिन सक्या होला। अस्तु!
No comments:
Post a Comment