बेइमान साहुजी

एउटा चुकुल किन्न गएको, साहुजीले यस्तो चुकुलको फेसन नै गैसक्यो भन्यो। आजकाल नयाँ मोडेल मात्रै आउँछ, अब त पाउँदैन भन्यो। मलाई भने त्यो साहुजीले भनेको पारा ले झन पत्याउनै गाह्रो भयो। 

होइन साउजी ! तपाईं कहाँ पाउँदैन भने अरु तिर नि पाईंदैन र?

साहुजी: ल, म कहाँ नै छैन भने अरु कस्काँ होला र सम्भब नै छैन | बाजी ठोक्ने? भन्यो बा !

मलाई अब चैं यो साहुजीले अलि बढी नै खोक्यो भन्ने १००% कन्फर्म भयो।

भै हाल्यो साहुजी, तपाईं कहाँ फेरि आउँला, एक पटक संगैको पसलमा सोधम्ला भनेर निस्कन लाग्दा साहुजीले फेरि खोक्यो |

साहुजी: ह्या...! म कहाँ नभएको सामान अरु कोमा पाउन त गार्है होला है। ल ल ! तै तै एक पटक खोज्नुस न तपाईं कै खुट्टा दुख्ने त हो नि।

संगैको साहुजीलाई बिस्तारै सोधेँ, फेसन गएको चुकुल पाउँछ? 

दोश्रो साहुजीले खुरुक्क झिकेर मैले खोजेको जस्तै चुकुल ल्याइ दियो।

सामान किने पछि पहिलो साहुजीलाई ओ बेमान साहुजी ! चुकुल पाउँदैन भनेको होइन? भनेर मैले किनेको चुकुल देखाएँ। यी !यो के हो ? त्यस्सै पाउँदैन भन्दो रहेछ।

पहिलो साहुजीले फेरि भन्यो : ए त्यो त पुरानो स्टक हो। मैले राख्नै छोडी सकें। त्यस्ता पुरानो सामान बेच्ने मान्छे नै होइन, म त स्ट्यान्डर्ड सामान मात्रै बेच्ने खाल्को परेँ।

पहिलो साहुजीको पारा देख्दा त्यैँ ठोक्दिम जस्तो लाग्यो। #तेस्काबाजे

जागीर चाहियो भनेसी चाहियो चाहियो

एक जनाले थर्काउने भाकामा फोनमा बोल्यो: के हो सर? के गर्दै हुनुहुन्छ? मेरो निवेदनमा निर्णय गर्नु पर्दैन? 

मैले सोधेँ: के हो, के को निबेदन हो? कैले दिएको? के कामका लागि दिएको? कुन अफिसमा दिएको?

उस्ले भन्यो: मैले जागीर खानको लागि तपाईंको अफिसमा निबेदन दिएको छु। अहिले सम्म मलाई नियुक्ति दिएको छैन। हुन्छ, भनेर निर्णय गर्नु पर्दैन? के हो चाला? त्यो प्रमुख प्रशासकीय अधिकृतले राम्रो काम नगर्ने रैछ। मेरो नियुक्ति नै गर्न नसक्ने नि अफिसर हुन्छ? तपाईंले झपार्दिनुस त। लौ छिट्टै नियुक्ति गरि दिनुस त मलाई !

मैले भने: कुन पदको लागि हो? कैले बिज्ञापन निस्केको हो? पद खाली छ कि छैन कि? त्यस्सै तिमिले भन्ने बित्तिकै तिम्रो लागि पद शिर्जना हुन्छ?

उस्ले भन्यो: त्यति जाबो पद पनि निकाल्न नसक्ने के को हाकिम नि? मैले त तपाईंलाई आफ्नो मान्छे भनेर पो फोन गरेको त! ह्या...! ल जसरी भए नि दुई चार बर्ष हल्लिनु पर्‍यो। मलाई जागीर चाहियो। चाहियो भनेसी चाहियो, चाहियो । छोरा बुहारीहरुले जाँड खान नि नपुग्ने गरेर पैसा दिन्छ। मेरो आफ्नै पसलमा लगानी त १०-२० लाख गरेको छु नि । पसल त डिपार्टमेन्ट पसल हो नि के गर्नु राम्ररी चले पनि पैसा कमाउन सकिएन। तर छोरा मोराले पसलमा बस्न नि दिन्न, पैसा नि दिन्नन। दुई चार लाख त अहिले नै निकाल्न सक्छु नि। तर यस्सो बेलुकी बेलुकी रमाइलो गर्न नि पैसा भएन क्या?

क्या बात! जागीर नि थर्काएर खान पाउने अधिकार आएछ रहेछ। धन्न मलाई हाकिम पद चाहियो भनेर भनेन। अस्तु: