30 September 2018
11 September 2018
इन्फेक्सन
गज्जब छ बा!
१
के भो?
रगतमा अलि इन्फेक्सन रहेछ।
ओहो ब्लड क्यान्सर भो कि क्या हो?
थुक्क बुझाई! त्यस्सै क्यान्सर हुन्छ ?
२
के भो?
मृगौलामा अलि इन्फेक्सन देखियो।
ओहो तेरो मृगौला कुहियो कि क्या हो? अब डायलसिस गर्नु पर्छ कि क्या हो? हेर पैसा पनि खत्तम मान्छे पनि खत्तम।
हेर त बुझेको! अलि खराबी हुने बित्तिकै डायलसिस गर्नु पर्छ?
३
के भो?
कलेजोमा अलि इन्फेक्सन देखा पर्यो।
ओहो जण्डीस भएर मर्लास है ख्याल गर।
लौ हेर, मलाई न जण्डीस भाको, न मेरो मृगौला कुहिएको, न त क्यान्सर नै भा को।
जल्ले नि के भो तँलाई भनेर सोध्या सोधै गरेको भएर फरक फरक मान्छेलाई फरक फरक कुरो भन्देको त मलाई ज्युँदै लास बनाई दिन्छ्न यो हो मेरो समाजको मानसिकता।
इन्फेक्सनको कमाल।
10 September 2018
क्लिनिकमा कुराई
खोक्रो खोकि, जर्जर ज्वरो, सिंगाने रुघाले ग्रस्त भएर डाक्टरको खोजीमा जांदा बाटो हल्लिएको जस्तो आभास भयो। बल्ल तल्ल बिरामी जांच्ने क्लिनिकमा त पुगियो, डाक्टर साहेबको सवारी भएको थिएन। एकैछिन कुर्नुस है भन्नू भयो, नजिकैको डेस्कमा बसेकी स्वास्थ्य कर्मी नानीले। हस त भन्नै पर्यो। अरु कुनै उपाय नभए पछि।
म कुरेको ठाउँ संगै औषधि पसल थियो। औषधि लिन आएको एकजना बिरामीले खल्तीमा हात घुसार्यो, एक पुरिया खोइ के हो झिक्यो, दायाँ हातको चोर औंला र बुढी औंला त्यो पाकेट भित्र घुसाएर एक चिम्टी केही झिक्यो र बिहान बिहान नधोइ आएको मुख आँ गरेर दाँत र गीजाको छेवैमा राखेर, नजिकैको फूलमै पर्ने गरी पीच्च थुक्यो। भर्खर फुल्न लागेको फूलले के भन्यो कुन्नि ? तर मलाई त्यो मान्छेलाई सभ्य भन्न चै मन लागेन। त्यतिले नि पुगेन त्यो प्लास्टिकको पुरिया खाली भएछ कि क्या हो, त्यो नि फ्याट्टै फ्याँक्यो। त्यो पनि आर्को फूलको टाउको मै अल्झियो। फूलको ठाउँमा कस्तो देखियो होला तपाइँ आफै अनुमान लगाउनुस।
अनि त्यो मनुवा, औषधि पसलमा आएर दाँत र गीजाकै उपचारको औषधि किनेर गयो। म अक्कनबक्क भएर हेर्या हेरै।
लौ डाक्टर साहेब नि आउनु भएछ। म आफ्नो जाँच गराउन हिंडें। अस्तु।
