Canyoning in Nepal

Wow... It was wonderful experience canyoning with my daughter and some media friends today at Sundarijal, Kathmandu organized by Chhango, the First registered Canyoning Company of Nepal. We had a great opportunity that we could join with one of the best and pioneer canyoning company. All our guides were perfect in timing and training for amateur people like us.

Infact, I was looking for adventure company that organizes adventure sports in Nepal. Now, I am involved in this company for branding, marketing and promotion. I have joined this company as a consultant. In this connection, I wanted to see how they work and how the treat the guests. Today I got an opportunity with my family to experience this adventure sports.

As soon as we decided to do this activity, we were so excited that whether we could do or not. We had no such a big heart or guts to do such kind of amazing adventure activity that our family members dare to dream. Long back, when I asked permission to do this activity, when I was just married, I did not get permission from my family.

After 25 years of my married life, my wife, my daughter and I were ready for this activity. Today, I paid my long due to myself. This is a proof that time is powerful. Time comes to your life. It is not late when you start. It is the right time that you start. The same thing happened to me. I was waiting for today. I had this dream, long back and it came true today. Happy ! I am very happy !

Common guys be ready ! Go ! Go ! Leave your rope slowly and slowly. Yes ! Good ! Very good ! Wow wow ! Don't rush ! Slide down ! Swim ! Swim ! These are the words you will hear when you start abseil from the main rope. You should wear wet suit with jumars, figure 8, carabinars as equipments.

After playing 20m + 35m vertical down, highly adventurous canyoning, now I can say, have a little guts, avoid height phobea, then, yes you can start. Let's try. It is in Nepal, near Kathmandu, at Shivapuri National Park, Sundarijal. It is a nature wonder where you can do bush walking, river walking, mountain biking. Common folks !

Have fun. Enjoy your holiday. Gain confidence. Be bold. Be nature lover. Experience nature.

Best of luck.

If you like this article give me thumps up. If you donot like leave your comments.

www.canyoninginnepal.com

www.tripitakholidays.com

पर्यटन आन्दोलन

नेपालको पर्यटनको ठेक्का लिएको प्रमुख ठेकेदार भ्रष्ट भएको भनेर नेपाल पर्यटन बोर्डमा झण्डै एक महिना सम्म अनेक सभ्य तरिकाबाट बिरोधको कार्यक्रम गरे पनि सरकारको उदासीनतालाई अख्तियार भन्ने संस्थाले पनि आदेश पर्खेर बसे जस्तो लाग्यो । मागेर संस्था चलाएर बसेको आमा घरमा कार्बाही गर्ने अख्तियार किन चुपचाप बसेको हो भन्ने पर्यटन ब्यबसायीहरुले बुझ्न नसकेर घाममा पसिना सुकाउदै अनशन बसेका छ्न । यस्तो हुँदा पनि अख्तियारलाई के चाहिएको हो बुझ्न गाह्रो भएको आन्दोलनमा सहभागी ब्यबसायीहरुले बताएका छन्।

यो आन्दोलनमा अनेक कुरा सुनियो । घोडा भनेर चढेको बाघ पो परेछ । त्यो पनि उराठ लाग्दो जङ्गलमा । ओर्लियो भने खाइ हाल्छ नओर्लिने हो भने कता सम्म पुर्याउने हो ठेगान नै भएन । केहि न केहि कुचु कुचु खानु पर्ने मान्छेलाई अनशनमा दिनभर पानीको भरमा भोकै बस्नु पर्दा बल्ल बुझे व्रत को महत्त्व । एक दिन अनशन बसे पछि जिउनै हलुँगो भयो ।

यो सुबाशे को देन हो । कमसेकम हामी पर्यटन ब्यबसायीहरुलाई दिनमा एक पटक भए पनि भेटाउन बाध्य बनाएको छ । कहिले नभेटेका साथीहरू भेटियो। भेटिने क्रम जारी नै छ । यहि ब्यबसायमा सम्लग्न भएर पनि म ठुलो तिमी सानो ब्यापारी भन्नेहरु सबैजना एकै ठाँउमा भेला हुने अबसर प्राप्त भएको छ । जति सुकै ज्याद्रो भए पनि सुबाशेलाई कहिले काहीं धन्यवाद दिनु पर्छ यार। नतिजा के हुने हो थाहा छैन । दुबै पार्टी टसमस छैनन् ।

बार्गेनिङमा दुबै पार्टीले सहमति गर्नु नै पर्छ भने किन ढीलो गर्ने । चाढै बार्ता गरी समस्या समाधान होस् भन्ने ब्यबसायीहरुको भनाई छ ।

बुझ्नेलाई यो कुरा गहिरो छ नबुझ्नेलाई घर छेउमै पहिरो छ । अस्तु ।

नेपाल पर्यटन बोर्ड के भाको?

सन् १९९८ मा नेपालको पर्यटनक्षेत्रमा "नेपाल भ्रमण" कार्यक्रममा निजी क्षेत्रको सफल सहभागितामा कार्यक्रम निक्कै सहज हुने रहेछ भन्ने हेक्का राखेर नेपाल पर्यटन बोर्डको स्थापना गरे जस्तो लाग्छ | निजी क्षेत्रको पहुच सरकारी क्षेत्रमा प्रहरी र चोरको जस्तो भूमिकाबाट हटाउन पर्यटनमा नौलो आयामको रुपमा निक्कै हौसलाका साथ स्थापना भएको संस्था १२ बर्ष को दौरानमा एकदम तानाशाही प्रवृतिको व्यहोरा प्रस्तुत भै एक जना व्यक्तिको गोजीको संस्था जस्तो भएको छ , ब्यबसायीहरुको आरोप छ ।

अहिलेको पर्यटन क्षेत्रमा भएको लडाई पनि एक व्यक्ति को निक्रिस्ट स्वार्थले समग्र पर्यटन क्षेत्रमा नकारात्मक असर हुने गरि भएको छ भनिन्छ ।

पर्यटन बोर्डको आयको सदुपयोग गरि पर्यटन तालिम, वृत्तिविकास, पर्यटकीय क्षेत्रको बिकास, अध्ययन, अनुसन्धान तिर लगानी गर्ने भन्दा को कसलाई चन्दा दिंदा आफ्नो जागिर लम्बिन्छ, आफु संधै कायम मुकायम भएर बस्न सकिन्छ भन्ने तर्फ बढी लागेको देखिन्छ भन्छन् ।

संसार भर विकेन्द्रिकरणको सिद्धानमा, TEAM (Together Everyone Achieve More) भन्ने सिद्धान्तले काम गरेको छ | तर नेपालको पर्यटन को ठेक्का लिएको संस्थामा हरेक कुराको निर्णय गर्न कायम मुकायम मुकरर गरेको भनिएका हाकिम साबले मात्रै गर्नु पर्दो रहेछ |बिचरा, उ सरहका एकै समयमा जागीर खाएका साथीहरु समेतलाई पाखा लगाएर, एकलौटी ढंगले केहि आसेपासेको हुल जम्मा गरेर तानाशाही पारा निकाले पछी, समस्या त बढ्ने नै भयो नि |

दिन रात एक गरि पसिना चुहाएर पर्यटक नेपाल भित्र्याउने पर्यटन ब्यबसायीहरुको पसिनाले जम्मा गरेको पर्यटक शुल्क एकजना "निजि क्षेत्र को हो" भन्ने नै नचिनेका कर्मचारीले आफु खुशी खर्च गरे पछी ब्यबसायीहरुको मुटु छिया छिया हुन्न र ? निजि क्षेत्र को परिभाषा नै नजानेका मान्छेलाई Private, Public Participation को साँचो दिए पछी के होला ? 

मैले पनि बुझ्न सकिन उ भन्दा अरु कोहि सक्षम नै छैन कि के हो त्यो संस्थामा | त्यस्तो हो भने मेरो भन्नु केहि छैन | अरु साथिहरु पनि के भाका ? एउटा व्यक्तिले ठिक बेठिक के गरि राखेको छ भन्ने कुरा पनि टुलु टुलु हेरेर बसे जस्तो लाग्छ |

त्यो एकल  व्यक्ति निकै पावरफुल रहेछ | जसलाई पनि हल्लाई दिन्छ | कसैले, तेस्ले गरेर कामै गर्न दिएन भन्छ, कसैले, त्यो हुन्जेल केहि हुँदैन भन्छ,  तर तेसैले जे पनि गरेको हुन्छ |मनपरी गरेको हुन्छ | खै त के भयो र ?

मैले त केहि बुझिन नेपाल पर्यटन बोर्ड के भाको?